Longkanker is een complexe ziekte, dus lopend onderzoek, klinische proeven en onderzoeksgeneesmiddelen in ontwikkeling zullen antwoorden blijven geven die levens zullen redden en verbeteren.
Longkanker is een van de meest voorkomende en dodelijkste vormen van kanker. Het is verantwoordelijk voor meer sterfgevallen dan borst-, colorectale en prostaatkanker samen1. Het blijft een belangrijke klinische en onderzoeksuitdaging.
En hoewel kankerimmunotherapie - een nieuwe en vernieuwende behandelingsmogelijkheid - en bestaande therapieën patiënten hoop geven, wordt bij meer dan tweederde van de longkankerpatiënten de diagnose in een vergevorderd stadium gesteld, wanneer de tumoren naar andere delen van het lichaam zijn uitgezaaid2. Zelfs met chirurgie, bestraling en chemotherapie behoren de overlevingskansen voor longkanker helaas tot de laagste van alle soorten kanker.
Vandaag echter zijn we een tijdperk van nieuwe hoop binnengegaan. Ons inzicht in longkanker groeit voortdurend, waardoor we een veel duidelijker idee krijgen van wat er in longkankercellen gebeurt, hoe het immuunsysteem longkanker bestuurt en hoe we naar deze nieuwe kennis kunnen handelen.
De sleutel tot het bestrijden van kanker ligt in het begrijpen hoe het werkt. Zoals bij alle kankers geeft een vroege diagnose de patiënt de beste overlevingskansen. Helaas blijft longkanker vaak ongediagnosticeerd tot het te laat is.
Daarom is een belangrijk onderdeel van onze strategie voor longkanker te bekijken hoe diagnostische instrumenten - weefselbiopsie, vloeistofbiopsie, immunoassay en beeldvormingstechnologie - elkaar kunnen aanvullen en ervoor kunnen zorgen dat patiënten in elk stadium van hun zorgtraject de beste oplossingen aangeboden krijgen.
Bovendien ligt aan de basis van onze belangrijke vooruitgang de nadruk op het begrijpen van de genetica en de cellulaire routes die bij kanker betrokken zijn. Genomische tests en geavanceerde diagnostiek identificeren mutaties in patiënten om de beste therapie voor het best mogelijke resultaat te voorspellen, en geven artsen en andere zorgverleners de mogelijkheid om echt gepersonaliseerde zorg te verlenen. Hoewel geen enkele interventie kanker waarschijnlijk zal genezen - en er nog veel moet worden gedaan - veranderen nieuwe mogelijkheden de vooruitzichten en de prognose.